Het boshuisje

En dan is het zover, we gaan de eerste verhuizing tegemoet. Die van ons huidige huis, wat verkocht is, naar ons “boshuisje”.

Overigens is dit boshuisje wel een stenen bungalowtje hoor, maar door het vele hout aan de binnenkant, het feit dat het in de bossen staat aan de rand van de veluwe, en dat onze oudste dochter het eigenlijk vanaf het begin al zo noemde, houden wij deze benaming er gewoon in. Het huisje heeft overigens wel het kneuterige gevoel van een boshuisje en er staat een fijne houtkachel, die we hopelijk nog een paar keer kunnen laten branden in de avond ;)

Wij kozen er heel bewust voor om hier tijdelijk te gaan wonen, we wilden eerst het huis verkocht hebben voordat wij iets anders kochten, en toen bleek dat het nieuwe huis nog gebouwd moest worden kwamen wij uit op deze tussenoplossing. Een oplossing waar ik stiekem heel blij mee ben, even een heel ander soort alledaags avontuur dat we gelukkig kunnen aangaan omdat de kinderen nog klein zijn.

Hoe lang we in het boshuisje gaan wonen is nog een beetje de vraag, ik verwacht tot eind van het jaar. We hebben daarom genoeg eigen spullen mee genomen. De inboedel stond er al, dus met eigen spullen bedoel ik spullen om er een thuis van te maken, kleding, speelgoed, boeken en zelfs onze fietsen.

Aan de andere kant wil ik ook weer niet teveel mee..., deze periode willen we gebruiken om weer eens een beetje back to basic te gaan, om uit dat snelle, soms gejaagde leven te stappen en om wat rust te vinden, tevreden te zijn met wat je hebt en ons te realiseren dat het niet altijd mooier en/of groter hoeft. Ik ben daar namelijk af en toe wel een beetje gevoelig voor. Daarnaast is het een mooie periode om mezelf wat beter te leren kennen; wat wil ik voor de toekomst? Waar ligt mijn hart en mijn passie? Want door de keuzes die wij nu gemaakt hebben ben ik in de positie om te kunnen gaan ontdekken wat ik wil, en als je zo’n kans krijgt moet je hem ook goed aanpakken vind ik.

Nu klinkt dit misschien allemaal heel idyllisch en romantisch maar hiervoor hebben wij wel de keuze gemaakt om voorlopig van één inkomen te gaan leven, wat betekent dat we op een andere manier gaan bugetteren om rond te komen. Mijn man ik staan er volkomen achter dat we de komende maanden minder gaan besteden. Dan maar niet steeds nieuwe kleding of andere spullen, maar thuis zijn bij de kinderen, ze elke dag kunnen zien opgroeien en ontwikkelen, en ze veel fijne herinneringen meegeven is ons zoveel waard.

Maar we zullen ook vast nog wel een keer vloeken als het s’nachts koud is in dat idyllische boshuisje met alleen enkel glas... ;)