Slow living

Soms wil ik niets hoeven of moeten, maar gewoon zijn en ervaren. In rust, niet in alle hectiek waarin het leven tegenwoordig vaak gaat. Ik ben gevoelig voor deze hectiek en ga hier snel in mee. Even snel dit, even snel dat, alles moet op een bepaald tempo gaan.We doen denk ik veel te veel,  zonder te ervaren wat we aan het doen zijn. We irriteren ons als degene voor ons 45 km rijdt in plaats van 50 km, we irriteren ons als de rij bij de kassa te lang is, we irriteren ons als we in de file staan en ga zo maar door. Deze irritaties zijn eigenlijk altijd te koppelen aan tijd, maar wat maakt het nou uit als je 5 minuten later de winkel uitloopt?

Dagen vliegen dus vaak voorbij, en aan het einde van zo’n dag vraag ik mij weleens af, wat heb ik nou gezien, gevoeld of ervaren? Heb ik dat echt bewust meegemaakt? En wat heeft het “snel” alles doen mij opgeleverd? 10 minuten langer in de avond op de bank zitten?

Als ik op een mooie plek in de natuur sta is het vaak snel wat foto's schieten om het te bewaren en weer door. Ik heb het dan even gezien, maar eigenlijk niets in mij opgenomen. Wanneer ik gewoon even ga zitten op de bank en naar buiten kijk, krijg ik na 5 minuten onrust, dan wil ik wat gaan doen, of ik ga op mijn telefoon om vervolgens zo weer een half uur verder te zijn. Ik ervaar weinig rust en alles gaat in snel tempo zonder er echt bij stil te staan.

Bewuster dingen doen, minder snel en gejaagd zijn en meer in het moment leven. Is dat haalbaar in deze maatschappij anno 2022? Ja, dat denk ik wel. Natuurlijk hebben we verplichtingen, en wil je werkgever bijvoorbeeld dat iets snel af is. Maar je irriteren omdat je 5 minuten langer in de rij staat bij de kassa en daardoor je avondeten 5 minuten later op tafel staat is geen wereldramp, en het geeft je in ieder geval veel minder stress.

Voor onze verhuizing las ik over slow living en toen dacht ik, dat zouden meer mensen moeten doen…(Slow living is een levensstijl die een langzame benadering van aspecten van het dagelijks leven aanmoedigt, waarbij taken in een rustig tempo worden uitgevoerd). Het klinkt misschien allemaal wat zweverig, dat leven in het hier en nu, het “simpeler” leven, maar ik denk dat het juist een manier is om je met beide voeten op de grond te houden. Bewust meemaken, beleven wat je doet en waar je bent.

En ik denk dat het niet uitmaakt of je nou in een boshuisje op de veluwe woont, aan het strand of in het centrum van Amsterdam, bewuster leven kan denk ik overal, het is namelijk het gevoel in je hoofd, niet de buitenwereld die langs je heen schiet.